ข้อคิดคนทำงาน “ทำไม..คนที่ชอบเสนอหน้า” ส่วนใหญ่ได้ดีกว่าคนขยัน

เคยสงสัย กันมั้ยว่า ทำไมคนที่เขาตั้งใจทำงานมากๆ กลับไม่ได้ดี

แต่คนที่ได้ดีกลับเป็นคนที่ชอบ เสนอหน้าชอบ เ ลี ย แข้ง เ ลี ย ขาคนอื่น

และเรื่องเล่าที่จะเอามาให้อ่านในวันนี้ มันช่วยสะท้อนให้เห็นได้ว่าในสังคมการทำงาน

ที่เป็นอยู่ในทุกๆ วันนี้ มันเป็นอย่างไรและเรื่องในวันนี้คือเรื่องของ ค ว า ย

และหมาที่คนเสนอหน้า มักได้ดีกว่าคนทำงานงกๆ เคยสงสัยกันไหมว่า

“ เพราะอะไร ทำไม ค ว า ย ที่ไถนาอาหารที่ได้กิน จึงไม่ใช่ข้าวล่ะ

แต่ว่าหมาที่ไม่ได้ออกแรงทำนา เอาแต่นั่งๆ นอนๆ ทั้งวัน

นั้นกลับได้ กินข้าวอย่างสำราญ

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า…

เมื่อสมัยก่อน ชาวนาจะใช้ ค ว า ย เพื่อไถนา เพาะปลูกข้าว

พวกชาวนาได้เลี้ยงสัตว์ไว้ 2 ตัว ก็คือ ค ว า ย กับหมา นั่นเอง

และในแต่ละวันนั้น สัตว์ทั้งสองก็จะมีหน้าที่ก็คือ การออกไปทำนา

ตั้งแต่เช้าตรู่ พอเวลาใกล้เที่ยง ชาวนาก็จะออกไปตรวจดูความเรียบร้อยต่างๆ

และพออยู่มาวันหนึ่ง ในขณะที่ ค ว า ย และหมาไปทำนา

แต่เช้าตามปกตินั้น ค ว า ย จะเป็นผู้ไถนาอย่างขยันขันแข็ง เดินวนไปวนมา

ไถจนหมด ค ว า ย ทั้งเหนื่อยและหมดแรง จากการไถนามาทั้งวัน จึงได้ไปอาบน้ำ

และนอนพักใต้ต้นไม้ใหญ่ อยู่ครู่นึงส่วนหมามาถึงที่นาก็เอาแต่นอนอย่างเดียว

พอเห็นว่าใกล้จะเที่ยงแล้ว คือช่วงเวลาที่ชาวนา จะมาตรวจงานก็รีบลุกออกไปเดิน

ย่ำบนผืนนา ที่ ค ว า ย ได้ไถไว้ทั่วจนเสร็จหมดแล้วทำให้ท้องนามีแต่รอยเท้าหมา

แล้วเมื่อชาวนามาถึงนั้น หมาก็รีบวิ่งไปหาด้วยเนื้อตัวที่เปื้อนโคลนเต็มไปหมด

แล้วก็บอกว่าตนนั้นได้ไถนาเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แถมตนหมดแรงแล้วยังเหนื่อยมากเลยด้วย

ชาวนาเห็นดังนั้นก็ชื่นชม มาเป็นการใหญ่ และเมื่อชาวนาผู้นั้นได้มองไปเห็น

ค ว า ย ที่กำลังหลับอย่างสบายใจใต้ต้นไม้ใหญ่ชาวนาก็รู้สึกโ ม โ หเป็นอย่างมาก

จึงเข้าไปต่อว่า ค ว า ย ไปมากมายว่าเจ้านั้นมันขิ้เกี ยจ ไม่สมควรได้กินข้าว

และตั้งแต่นี้ต่อไปให้เจ้าไปกินหญ้า แทนข้าวก็แล้วกัน และชาวนาก็ได้ลงโท ษ ค ว า ย

ด้วยการให้ไปนอนในคอกที่ชื้นๆ แฉะๆ ส่วนไอเจ้าหมาที่แสนตอแหลนั้นชาวนา

มองว่าเจ้าเป็นหมา ที่ช่างขยันขันแข็งเหลือเกิน รู้จักช่วยคนทำนา ทำมาหากิน

จึงให้กินอยู่แบบเดียวกับคนอยู่ในบ้าน ที่อบอุ่นนี้แล้วทีนี้คุณเข้าใจหรือยังล่ะว่า

สาเหตุที่ทำไม ค ว า ย จึงกินหญ้า แต่ ทำไมหมาได้กินข้าว ก็เพราะในยุคปัจจุบันนี้

ถ้าเปรียบกับการทำงานเชื่อว่าหลายๆ คน คงพบเจอคนประเภทเดียวกับหมา

ที่ชอบทำงานเอาหน้า ชอบประจบประแจงเจ้านาย ชอบพูดมากกว่าลงมือทำ

เพื่อหวังผลประโยชน์หรือการได้รับการเลื่อนขั้นที่ได้ดีกว่า ได้รับเงินเดือนมากกว่า

คนที่ทำงานหนัก แต่ก็นะ มันมีอีกหลายคนที่ทำงานหนักมาก ซื่อสัตว์กับงานที่ทำก้มหน้าก้มตา

ทำหน้าที่ตัวเอง อย่างเต็ม ที่โดยไม่ได้คิดเสนอผลงานใดๆ

ฉะนั้น จึงมักถูกเอาเปรียบประจำ หนำซ้ำยังถูกมองว่า เป็นคนขิ้เกียจอีก….

ขอขอบคุณ t h e – w a y o f l i f e