จากคนเคยเป็นหนี้..ตอนนี้มีเงินเก็บหลักแสน (เขียนไว้ดีมาก)

ในช่วงที่ผ่านมามีข่าวพนักงาน โ ด น ป ล ด ก ร ะ ทั น หั น บริษัท เ ลิ ก จ้ า ง หรือ ปิ ด กิ จ ก า ร แบบไม่ได้บอกล่วงหน้าเมื่อเห็นแบบนี้แล้วก็รู้ได้เลยว่าอะไรๆ ก็เกิดขึ้น

ได้ตลอดเวลาหากเรายังไม่รู้จักปรับตัว อาจจะทำให้ลำบากได้ในอนาคตที่ผ่านมา…ผมได้มีโอกาสรู้จักพนักงานในบริษัทแห่งหนึ่งชีวิตก็เหมือนกับพนักงานคนอื่นๆ มีหนี้สิน

หนี้บัตร ผ่อนของใช้ต่างที่อยากได้หาเงินได้แบบเดือนชนเดือน บางเดือนก็ไม่เหลือบางเดือน ก็ต้องไปหาหยิบยืมด้วยแนวคิดที่ว่า… “ต้องเป็นหนี้ถึงจะมีแรง ก ร ะ ตุ้ น ในการทำงาน”

5 ปีแรก ในการทำงานจึงวนอยู่กับการใช้หนี้บัตรอย่างเดียวใช้หนี้ที่ตัวเองก่อไว้ โทรศัพท์ ทีวี เครื่องใช้ไฟฟ้าเฟอร์นิเจอในบ้านต่างๆจนวันนึงเขารู้สึกทนไม่ไหวกับภาระหนี้สิน

ที่แบกไว้มีความคิดอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่เขาโยนบัตรทุกใบทิ้งหมดคืนรถยนต์ที่ผ่อนมาเป็นปี ย้ า ย ออกจากคอนโดหรูเดือนละ 1 หมื่นไปเช่าห้องเช่าเล็กๆ เดือนละ 1,200 (ห้องน้ำรวม)

จากเคยกิน สเต็ก ชาบู เดินห้างดูหนังกับเพื่อนๆ อยู่เป็นประจำเขาต้มไข่ 1 ฟองละลายพริกน้ำปลาไปกินที่ทำงานกลับมาบ้านลูกชิ้น 1 ไม้ และข้าวที่หุงเองหยอดน้ำดื่มจากตู้กดน้ำ

หยอดเหรียญเพื่อนที่ออฟฟิตตีตัวออกห่างเพราะเขาไม่ไปกับสังคมเพื่อนกลุ่มนี้เหมือนเมื่อก่อนห่อข้าวกับไข่ต้มมาทำงานกินน้ำฟรีที่บริษัทเย็นกลับบ้านกินลูกชิ้นบ้าง มาม่าบ้าง

ไข่เจียวบ้างเน้นทำกับข้าวกินเอง ซื้ อ ของที่ตลาดมาตุนไว้เพื่อ ลดค่าใช้จ่ายทำแบบนี้เป็นปีๆจากที่เป็นหนี้กลายเป็นมีเงินเก็บ 4-5 หมื่นเดือนไหนได้ค่าคอมมากก็ได้เก็บมาก

แต่ก็ประหยัดมากขึ้น เขายังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม ห่อข้าวมากินพักห้องเช่า ห้องน้ำรวมจนวันนึงจุดเปลี่ยนชีวิตมาถึงตากผ้าห่มไว้แต่กลับโดน ข โ ม ย เขาไม่ต้องการ ซื้ อ ผ้าห่ม

ชุดเครื่องนอนด้วยเงินสดเพราะที่ผ่านมารู้คุณค่าของ เงินมากขึ้นเขาตัดสินใจผ่อนผ้าห่มกับแขกที่แถวห้องเช่าในร้านขาย 1,500 แขกให้ผ่อน สบายๆ 300 บาท 10 เดือน

(ร ว ม ด อ ก เ บี้ ย ) หารแล้ว ก็ตกวันละสิบบาทเอง เขาจึงตัดสินใจผ่อนคืนแรกที่นอนใต้ผ้าห่มใหม่ใจก็ครุ่นคิด ดอกเท่าตัวเลยนี่หว่าจึงเกิดไอเดียขายผ้าห่มเงินผ่อนให้เพื่อนร่วมงาน

เพราะรู้ว่าพนักงานในบริษัทชอบผ่อนเขาไปร้านขายชุดเครื่องนอน ไปขอแค็ตตาล็อกตัวอย่างเครื่องนอนแบบต่างๆมาเอาไปขายให้เพื่อนในแผนกสั่ง วันเดียวได้เป็นสิบๆ ชุด

ดาวน์ 500 ผ่อน 300 บาท 10 เดือน ต้นทุน 1,500 ได้กำไรเท่าบังเลยปากต่อปากไปถึงแผนกอื่นชวนกัน มาผ่อนไม่กี่เดือนเขาขายชุดเครื่องนอนในเพื่อน พนักงานนับร้อยชุด

อาจมี โ ก ง บ้าง หนีบ้าง แต่คำนวณแล้วก็ยังกำไรอยู่ดีจากพนักงานธรรมดา ตอนนี้มีเงินให้ผู้จัดการกู้เขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นโดยไร้บัตรได้ชีวิตสะดวกสบายกลับคืนมา

มีเงินสด ซื้ อ รถ ซื้ อ บ้านแต่เขายังคงทำตัวเรียบง่าย ในการใช้จ่ายเหมือนเดิมคงเพราะเคยชินและปรับตัวได้แล้วกับรูปแบบชีวิตแบบนี้ ห่อข้าวมากินเหมือนเดิมแต่.. อ า ห า ร ดีกว่าเดิม

ตามฐานะจากเป็นหนี้… กลายเป็นมีเก็บเป็นแสนบทความนี้ เขียนให้เห็นถึงการปรับตัวการประหยัด และ แนวทางการใช้ชีวิตเพื่อแก้ไขปัญหาสถานการณ์ ในบางช่วงของชีวิตอย่า

ได้มองเรื่องการผ่อนของเอากำไร เท่าตัวของเขา เป็นเรื่องเอาเปรียบคนอื่นเพราะกู้เงินแบงค์ ซื้ อ บ้าน ดอกก็เท่าตัวเหมือนกัน ให้ดูที่ไหวพริบการพลิกชีวิตของเขาการลดอัตราลดฐานะ

ลดหน้าตาทางสังคม ลงบ้าง มันทำให้ชีวิตดีขึ้นได้ตอนเขาห่อไข่ต้มมากินที่บริษัท เพื่อนๆ ร่วมโต๊ะบางคนถึงกับลุกหนีมีซุบซิบบ้าง นินทาบ้างแล้วเป็นไง… คนเหล่านั้นก็ต้องมา

กู้เงินเขาใช้ลองดูที่ตัวเราครับ…อะไรบ้างในชีวิต ที่ไม่จำเป็นก็ตัดออกเคยอยู่ห้องเดือนละ 3,500ลองไปดูห้องพัดลมแถวๆ ที่ทำงานเดือนละ 2,000 ดู ยุคนี้ไม่ประหยัดอยู่ยากยุคนี้

ไม่หาอาชีพเสริม ก็คงไม่รวยหลงวัตถุตามสังคมก็คงจะก่อร่างสร้างตัวลำบากวันนี้หากคุณ ซื้ อ แต่ ของที่อยากได้เพื่อ เอามาอวดคนอื่น…สักวันนึง…!!คุณจะต้องขายของที่

จำเป็นที่พอขายได้ราคาเพื่อรักษาฐานะเอาไว้กินน้อยลง จ่ายน้อยลง แต่รายได้มากขึ้นไม่กี่ปีก็ลืมตา อ้าปากได้ทุกอาชีพ… ทำได้ก็รอด อยู่ที่ว่าจะทำหรือไม่ยังแคร์สายตา

คนรอบข้าง มากแค่ไหน

ขอขอบคุณ สิริทัศน์ สมเสงี่ยม