อวดรวย… ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีหรอกขึ้นนะ แต่เป็นการโชว์ให้คนอื่นดู
เพื่อส่งเสริมอัตตาตัวตนให้มากขึ้น เลิกอวดรวย อวดเก่ง อวดดี อวดฉลาด
อวดนั่น อวดนี่ ได้แล้วคนที่อิ่มในตัวเอง ไม่จำเป็นต้อง พูดบอกใครว่าฉันอิ่ม
แต่คนที่ขาดต่างหาก ต้องอวด เพื่อสร้างกำแพงปิดกั้นไว้ไม้ให้คนอื่นรู้
ว่าฉันขาด ฉันมีไม่พอ ฉันอายที่จะให้คนอื่นรู้ความจริงในทาง จิ ต วิ ท ย า จึงบอกว่า
ใครชอบอวดอะไรลึกๆ คือ เขาขาดสิ่งนั้น หรือเคยขาดสิ่งนั้น มาก่อน
ในทาง พุ ท ธ ศ า ส น า ท่านเห็นตรงกันอวด คือ การแสดง โอเว่อร์ เกินกว่าที่เป็นจริง
มันเป็นการส่งเสริม อัตตา ตัวตน อย่างที่บอกไปยิ่งอวดมาก…
ในใจจะเหมือนมีพายุ ที่ไม่มีวันสงบซักทีความสุขปลอมๆ
คือ ได้รู้สึกเหนือกว่าใครซักคนในช่วงเวลาสั้นๆ หลังจากนั้นความว่างเปล่า
จะเข้ามาแทนที่ความสุขปลอมๆในการซื้อสิ่งของต่างๆที่ไม่ได้จำเป็นต่อชีวิต
ที่ไม่ได้ต้องการจริงๆ มาแค่เพื่ออวด เพื่อบ่งบอกให้คนอื่นเห็นว่าเขามีฉันก็มีได้เหมือนกัน
มีคำกล่าวที่ว่า… “หากคุณซื้อแต่สิ่งของที่ไม่จำเป็นเข้ามาอีกไม่นานคุณจะต้องขายสิ่งที่จำเป็นออกไป”
ลองถามใจตัวเองดู ไม่เหนื่อยหรือยังไง เก่งได้ แต่อย่าอวดเก่งภูมิใจได้
แต่อย่าให้มากถึง ขนาดหลงตัวเอง เพราะความหลงตัวเองนั้นทำให้คนเก่ง
พลาดมานักต่อนักแล้ว ยิ่งคิดว่าตัวเองดีเลิศเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีโอกาสสูงที่เราจะมองไม่เห็นคนอื่น
นี่คือเรื่องจริง… ถ้าเรามองโลกแบบตรงไปตรงมาก็จะเห็นว่า แทบจะเป็นไปไม่ได้
ที่คนหลงตัวเองจะไม่คิดดูถูกคนอื่นแล้วนิสัยดูถูกคนอื่นก็จะนำมาซึ่ง นิสัยที่ชอบเปรียบเทียบ
เมื่อนิสัยชอบเปรียบเทียบมาถึง คราวนี้มันก็จะพานิสัยที่ชอบตัดสินคนอื่นติดมาด้วย
คนนั้นก็ไม่ดี คนนี้ก็ไม่ฉลาดทำแบบนั้นไม่ดี ทำแบบนี้ก็ไม่เข้าท่า
คนหลงตัวเอง จะเริ่มเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็น เทวดาน้อยๆ ผู้ไม่เคยทำอะไรผิด
เริ่มติดกับความเก่งของตนเอง เริ่มติดกับความสำเร็จที่มีอยู่เริ่มทำตัวเป็น คนธรรมดา
ที่ไม่สำคัญไม่เป็นทั้งหมด นี้ส่งผลไม่ดีต่อ มิตรภาพ และ ความสุขในชีวิต
อันที่จริงแล้วยิ่งเป็นคนเก่งเท่าไหร่ ยิ่งต้องมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเท่านั้นความอ่อนน้อมนี่เอง
จะสามารถถ่วงน้ำหนักทำให้เท้าของเราให้ติดดินรวมความแล้วว่า… การเห็นคุณค่าของตัวเองไม่ผิด
แต่อย่าให้มันลุกลาม ถึงขนาดทำให้เรากลายเป็น คนหลงตัวเองเพราะคนหลงตัวเอง
ก็คือคนแพ้ตัวเองคนที่แพ้ตัวเอง ก็คือคนที่แพ้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอขอบคุณ m e-p a n y a
