อ่ า น เรื่องที่ได้รับ การส่งต่อๆ กันมาทาง ไ ล น์ แล้วประทับใจมากตอนแรกๆ ที่ อ่ า น ไปก็คิดไปพลางว่า ทำไมผู้หญิงคนนี้ช่างแ ย่ จัง และผู้ชายที่นั่งข้างๆ ก็กินขนม
อย่างไม่รู้สึกอะไรเป็นคนปกติหรือเปล่า ลอง อ่ า น ดูแล้วจะรู้ว่าเราได้อะไรจากเรื่องเล่านี้จากไลน์ที่สนามบินนานาชาติ ระดับโลก มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี จำเป็นต้องรอเวลา
ถึง 3 ชั่ ว โ ม ง ในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไป จุดหมายปลายทางเธอตัดสินใจเดินไป ซื้ อ หนังสือ 1 เล่มและคุกกี้ 1 ห่อ และเตรียมหาที่ นั่งเพื่อ อ่ า น และกิน ฆ่ า เวลาไปพลางๆ
เธอสอดส่ายมองหา ที่นั่งได้ 1 แห่ง เมื่อนั่งลงก็เตรียมหนังสือ และคุกกี้ เพื่อ อ่ า น และกินไปพลางๆ เธอสังเกตเห็นว่า ข้างๆ เธอมีชายหนุ่มซึ่งนั่ง เ ห ยี ย ด กายอย่างไม่สนใจใคร
ว่าจะมีใครนั่งอยู่ ข้างๆ เขาสักครู่หนึ่ง ขณะที่เธอ อ่ า น หนังสือชายหนุ่มก็ หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุง ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง แล้วกินมันทีละชิ้นเธอมองด้วยความโกรธแต่
ไม่ต้องการทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจเธอเริ่มรู้สึกเบื่อที่จะกินคุกกี้และ เฝ้ามองนาฬิกาในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ ข โ ม ย ไร้ ย า ง อ า ย กำลังกินมันให้หมดสิ้น
ไปเธอเริ่มโ มโ ห และคิดในใจ ว่า “ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการ ศึกษาแล้วละก็ ฉันจะ ช ก หน้าเจ้า ห ม อ นี้ให้ แ ห ล ก ไปเลย” ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น
ทั้งสองส่งสายตามองกันเมื่อคุกกี้เหลือเพียง ชิ้นสุดท้าย เธอหยุดและอยากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่างไรชายหนุ่มค่อยๆหยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายแล้ว หักออกเป็น 2 ชิ้น ส่งให้เธอครึ่งชิ้น
และกินเองครึ่งชิ้นเธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว และคิดในใจว่า “เขาช่างเป็นคน ไ ร้ ม า ร ย า ท สุดๆช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ” เธอลุกขึ้น
หยิบข้าวของทั้งหมดแล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่องไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามองหัวขโมยผู้ไร้ ม า ร ย า ท ซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำที่
อย่างสบายแล้ว เธอก็หยิบหนังสือที่ อ่ า น ค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้งในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋าก็พบว่า มีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ เธอตกใจมาก ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่า
คุ๊กกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่มที่แบ่งให้เธอกิน เธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งออกจากเครื่องบินไปยังที่นั่งของชายหนุ่ม แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่า มันสายไปเสียแล้วที่จะได้ขอโทษ
ชายหนุ่มระหว่างเดิน กลับเข้าเครื่อง เธอรู้สึก เ จ็ บ ป วด หัวใจ เธอนั่นเองที่ ไ ร้ ม า ร ย า ท เป็นหัว ข โ ม ย ที่ไร้การศึกษาตัวจริงมีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า
“สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น มันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิด มีกี่ครั้งในชีวิตที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเองซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย”
นี่แหละที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนตัดสินผู้อื่นหลายๆ สิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น ควรมองผู้อื่นในแง่ดี แล้วคอยสงสัยตัวเองว่า “เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง?
เราเคย แ บ่ ง ปั น อะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่”
เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ควรคิดบวกเสมอเมื่อเจอปัญหา
ขอขอบคุณ p i n t e r e s t.c o m
