เมื่อถูกเลิกจ้าง ตอนช่วงวัยกลางคน (ข้อคิดเตือนสติคน)

ลองสังเกตดู เวลาที่เขาเปิดรับสมัครงาน สิ่งที่เขาให้รายละเอียด

นอกจากเรื่องวุฒิการศึกษา ประสบการณ์การทำงาน

สิ่งที่เขามักจะกำหนดในการสมัคร คือ อายุุเช่น ตำแหน่งนี้

ต้องการคนมีประสบกาณณ์ด้านนี้อย่างน้อย 2 ปี อายุุ 25 – 35 ปี แบบนี้เป็นต้น

ซึ่งในหลายๆ อาชีพหลายๆ สายงาน ก็มักจะรับคนที่อายุุไม่เกิน 40 ปี น้อยมาก

ที่จะรับคนที่อายุมากกว่านี้ถ้าไม่ใช่งานเฉพาะทางจริงๆ ที่ไม่กำหนดอายุุ

หรือแม้แต่การสอบชิงทุนไปเรียนต่างประเทศหรือการไปทำงานต่างประเทศ

ก็มีการกำหนดเกณฑ์อายุไว้ด้วยเช่นกันเราเคยหันกลับมาถามตัวเองดูไหม

เคยตั้งคำถามดูบ้างไหม ว่าถ้าเราต้องตกงานในตอนที่เราอายุุ 40-50 ปีแล้วนั้น

เราจะทำอย่างไรกับชีวิต จะไปหาสมัครงานเหมือนสมัยหนุ่มๆ สาวๆ ก็ยากแล้ว

เพราะอายุุเกินไปแล้วคนที่เพิ่งจบใหม่ เขามักจะไม่ค่อยคิดมากกับเรื่องนี้กันหรอก

เพราะเขาใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆก็มีความสุขดีแล้ว ขอแค่สิ้นเดือนเงินเดือนออก

เอาไปจ่ายค่าผ่อนรถผ่อนบ้าน ผ่อนค่าบัตรเครดิต ใช้กินใช้เที่ยวแต่ละเดือน

ก็หมดแล้วหลายคน มักจะใช้ชีวิตตามคนอื่น วิ่งตามกระแส

ต้องมีแบบนั้นอายุ เท่านั้นเท่านี้อยากมีตามคนนั้นคนนี้ โดยที่ไม่ได้มองเลย

ว่า เราพร้อมแล้วจริงๆ หรือยังกับการที่ต้องแบกภาระ ค่าใช้จ่ายก้อนใหญ่

โดยเฉพาะค่ารถ กับค่าบ้านชีวิต ติดอยู่ในกรงล้อ ที่ต้องตื่นมาทำงาน

เลิกงานก็ไปปาร์ตี้สังสรรค์ กับเพื่อนกลับบ้านนอนแล้วตื่นไปทำงานใหม่

วันหยุดก็ออกไปเที่ยวไปใช้เงิน ยิ่ง เ ค รี ย ด ยิ่งใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเยอะเข้าไปอีก

แต่กลับลืมคิดไปว่า ในแต่ละวันที่หมดไปนั้นเท่ากับเวลาในชีวิตก็เหลือน้อยลงเรื่อยๆ

มีคนจบใหม่ ที่สามารถเข้ามาทำงานแทนเราได้ในทุกๆปีแต่เรากลับยังคนใช้ชีวิต

แบบไม่มี ส า ร ะ ไปวันๆไม่มีการวางแผนชีวิต ข้างหน้าไม่มีแผนการเงินเพื่อเกษียณ

ไม่เคยคิดที่จะเพิ่ม ทักษะความรู้ใหม่ๆเพื่อพัฒนาตัวเอง ที่จะนำไปเพิ่มเงินเดือนให้เราได้

ชอบอ้างแต่ไม่มีเวลา แค่ทำงานกลับมา ก็เหนื่อยจะ แ ย่ แล้วแต่กลับมีเวลาไปสนใจ

ว่าดาราคนไหน จะคบจะเลิกกับใคร หรือใครกำลังทำอะไรลองเปลี่ยนใหม่

หันมาสนใจตัวเราเอง ว่าควรจะทำอะไรกับชีวิตของเราดีอย่าไปเสียเวลาชีวิตของเรา

เพื่ออยากรู้เรื่องคนอื่นเลย มันเสียเวลาเปล่าเริ่มคิดได้แล้ว วางแผนชีวิตให้ดี

อยากให้ชีวิตข้าง เป็นอย่างไร เริ่มจากการกระทำและความคิดของเราในวันนี้

เริ่มลงมือทำมันซะ ตั้งแต่วันนี้ ดีกว่ามาพูดทีหลังว่า “รู้งี้” เพราะถ้าถึงเวลา

ที่ต้องใช้คำนี้ ก็คงจะสายไปเสียแล้วที่จะได้ทำมัน

ขอขอบคุณ b i t c o r e t e c h