1. อย่า จ อ ง ห อ ง เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน หากชีวิตของเธอกำลังอยู่ในช่วงขาขึ้น
ก็อย่าได้ เ ย่ อ ห ยิ่ ง จ อ ง ห อ ง วันใดที่มีผู้คนยกย่องสรรเสริญ อย่าลอยตัวจนเท้าไม่ติดดิน
อำนาจผลัดกับชมคนละช่วง รุ่งเรืองแต่อ่อนน้อม วันที่ต้องลงจากเวที จะยังมีคนรักและเคารพ
2. เหลือทางรอดให้คนอื่นบ้าง โลกใบนี้ปลาใหญ่กินปลาเล็ก แต่จงจำไว้ว่า
“ เหลือทางให้เขาลง ก็คือเหลือทางให้ตนเองรอด ”
แบบนี้ได้ใจเขาไปเต็มๆ เห็นใจคนที่ด้วยกว่าคือคุณธรรมชนิดหนึ่ง
เมื่อทำได้เช่นนี้ย่อมผูกบุญสัมพันธ์กับผู้คนได้อย่างกว้างขวาง
3. อย่าเลือกคนเพราะหน้าตา อย่าเป็นเพราะเขาแต่งตัวดี ก็คิดว่าเขาเป็นคนดีมีความซื่อตรง
อย่าเป็นเพราะเขาแต่งตัวซ่อมซ่อแล้วดูแคลนเขา เมื่อรู้จักชื่นชมรูปลักษณ์ภายนอกของคนอื่น
ก็จงรู้จักชื่นชมคุณธรรมความดีที่อยู่ภายในของใครคนอื่นด้วยเช่นกัน
4. อย่าดูแคลนผู้อื่น โชคชะตาของมนุษย์ทุกคนต่างมีขึ้นมีลง หากเห็นใคร ด ว ง ต ก ช่วยได้ก็จงช่วย
ช่วยไม่ได้ก็อย่าดูแคลน วันนี้เขาร่วงพรุ่งนี้เขาอาจรุ่ง วันนี้เรารุ่งพรุ่งนี้เราอาจร่วง
5. อย่าขอความช่วยเหลือจากใครโดยง่าย สุภาษิตบทหนึ่งกล่าวว่า “ น้ำแข็งในฤดูใบไม้ผลิว่าบางแล้ว
น้ำใจคนกลับบางเสียยิ่งกว่า ” วันใดที่เธอเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากใคร หากเขารับปากช่วยก็ดีไป
หากเขาไม่ยอมช่วย เธอจะรู้สึกโกรธเขา เธอจะมองคนๆนั้นในแง่ร้า ยทันทีไหม…?
เป็นไปได้ ทำเองได้ให้ทำเอง นอกเสียจากจนปัญญาแล้วจริงๆถึงเอ่ยปาก เมื่อเอ่ยปากก็ต้องเตรียมใจ
6. อย่าสักแต่รับปากเพื่อเอาใจ คนเราถือสัจจะเป็นสิ่งสำคัญ คนที่ รั ก ษ า สัจจะหนทางจะยิ่งมายิ่งกว้าง
สิ่งใดที่ทำไม่ได้อย่าสักแต่รับปากเพื่อประจบเอาใจ เพราะผลลัพธ์สุดท้ายไม่ได้สวยงามอย่างที่เธอคิด
เพราะเธอไม่เพียงกลายเป็นคนไร้สัจจะ เธอจะไร้ซึ่งพวกพ้อง และ ญาติมิตรบริวารไปด้วย
7. อย่าหัวเราะ เ ย า ะ คนอื่น ย า ม ที่เธอหัวเราะ เ ย า ะ คนอื่น เธออาจสนุก ชั่ ว ค ร า ว
แต่คนที่โดนอาจจำฝังใจเขาไปตลอดชีวิต เมื่อถึงคราวที่เราพลาดพลั้ง เราอาจโดนกลับมาเป็นสิบเท่าก็ได้
จงเรียนรู้ที่จะเข้าใจคนอื่น ยืนอยู่ในจุดของคนอื่นบ้าง
8. อย่าบีบบังคับใครๆมากเกินไป สิ่งที่ตนไม่ชอบ อย่าผลักใสให้คนอื่น เมื่อใดที่เธอมีอำนาจ
อย่าใช้อำนาจทำตามใจ เพราะ เขาเหล่านั้นจะเห็นเธอไม่มีค่าควรแก่การเคารพ ไม่มีค่าพอที่จะซื่อสัตย์ภักดี
ทุกคนต้องการพื้นที่ส่วนตัว เมื่อเขาไม่ทนเธอนั่นแหละที่ จ ะ มี ภั ย
9. อย่าพูดแทรก สุภาษิตโบราณกล่าวว่า “พูดไปเสียสองไพ่เบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง” พูดมากจะเสียหายมาก
พูดน้อยจะเสียหายน้อย ฝึกสงบปากสงบคำดูบ้าง เพราะความสงบจะก่อเกิดสติปัญญา และ เป็นคุณสมบัติของผู้ดี
อย่าได้พูดแทรกกลางวงสนทนาของคนอื่น นี่เป็นสิ่งที่ไร้ จ ริ ย า ม า ร ย า ท และ เป็นการแสดงออกถึงบุคลิกที่แท้จริงของเธอเองด้วย
10. อย่าบั น ด า ล โ ท ส ะ โดยง่าย การ บั น ด า ล โ ท ส ะ นั้น ไม่เพียงแต่ทำลายความสัมพันธ์ระหว่างคนรอบข้าง
แต่ที่สำคัญ ตอนที่เธอโมโห เธอมักขาดสติดังนั้น หาที่สงบเพื่อเรียกสติคืนมาก่อน
ก่อนที่จะตัดสินทำอะไรบางอย่างลงไป ที่จะทำให้เธอเสียใจไปตลอดชีวิต
ขอขอบคุณ นุ ส น ธิ์ บุ ค ส์
